Hoe beïnvloedt het verdelingsvolume van een geneesmiddel de klaring ervan? Zie eventueel het knopje ‘hint’.

De meeste geneesmiddelen worden geklaard volgens eerste-ordekinetiek. Dat wil zeggen, per tijdseenheid wordt niet een ‘hoeveelheid’ farmacon geklaard, maar een ‘fractie van het bloedvolume’. In andere woorden, de eenheid van ‘klaring’ bij deze geneesmiddelen is niet ‘mg/min’, maar ‘ml/min’. 

Bij geneesmiddelen die volgens eerste-ordekinetiek worden geklaard kan een halfwaardetijd worden bepaald. Dit is de tijd die nodig is om de plasmaconcentratie van een farmacon te halveren. 

Na hoeveel halfwaardetijden is nog slechts 6% van een geabsorbeerde dosis farmacon aanwezig in de bloedbaan? 

Dit plaatje illustreert de essentie van de stollingscascade. Rangschik de getallen in de vakjes naar het juiste geneesmiddel.

Welk van de onderstaande geneesmiddelen is géén antistollingsmiddel (ook wel ‘anticoagulans’)?

Welke van de onderstaande antwoordopties vormt in principe altijd een indicatie voor antistolling?

Oxycodon en oxycontin zijn sterkwerkende opiaten. Hoe verschillen deze medicijnen van elkaar?

Metoprolol is een ‘cardioselectieve bètablokker’. Dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld propranolol, welke niet selectief is voor de bètareceptoren op het hart. 

Wat voor effect heeft metoprolol?

Het renine-angiotensine-aldosteron-systeem (RAAS) is bij patiënten in hypovolemische toestand cruciaal voor het behouden van de centrale systemische arteriële bloeddruk. Hierdoor blijft de perfusie naar cruciale organen, zoals het hart, het brein en de nieren, beschermd. Een belangrijk RAAS-molecuul is angiotensine II. Welke effecten heeft angiotensine II? Er zijn 2 juiste antwoordopties. 

Welk diureticum is het meest berucht om het veroorzaken van een hyponatriëmie?

Via welke blokkade van welke receptor bewerkstelligen NSAID’s hun pijnstillende en ontstekingsremmende werking?

Welk van de onderstaande antidiabetica heeft niet als potentiële bijwerking gewichtstoename en hypoglycemie?

Welk geneesmiddel is het middel van eerste keus bij patiënten met een delier, zonder neurologische comorbiditeit?